Globaal Forum over Migratie en Ontwikkeling, dag 8-10

Dag 8, dinsdag 28 oktober
Vandaag tweede dag van de Civil Society days. Wat gisteren toch veelbelovend was is ook vandaag gebleken. Goede discussies over de kern van de zaak. En aanbevelingen die ook heel goed overeenstemmen met de verzuchtingen van ngo's en migrantenverenigingen.
De namiddag was een pogin tot "interface" tussen civil Society en de regeringsvertegenwoordigers. Een beetje formeel, en natuurlijk een hele volle zaal, maar Sharan Burrow, van de internationale vakbond, is een schitterende voorzitter, waardoor er toch een aantal dingen scherp worden gesteld. Voor echte antwoorden is het te vroeg. Die moeten we misschien gewoon niet verwachten van zo'n groot globaal forum.
Teleurstellend is wel dat de regeringsvertegenwoordigers de goedkeuring van de conventie over rechten van arbeidsmigranten opgegeven lijken te hebben. Omdat ontvangende landen niet willen tekenen is ze misschien niet de meest efficiënte manier om op korte termijn concrete verbeteringen te bekomen in het garanderen van de rechten van migranten. Er is, zo blijkt, ook veel protest bij sommige regeringen om het Gobal Forum echt onder te brengen bij de VN en het daarbij horende mensenrechtenkader. Achteraf zegt onze Belgische "ambassadeur voor migratie" dat hij ervan overtuigd is dat het terug naar de VN zal komen, maar pas binnen een jaar of tien.
Het zijn dan ook de kleine "best practices" die we als hoopvolle signalen moeten interpreteren, zoals de Verenigde Arabische Emiraten die op een goede weg lijken te zitten om de rechten van hun arbeidsmigranten beter te respecteren. In die regio, de Golf, een teken dat er toch dingen kunnen veranderen. En gelukkig gaat het dit jaar niet alleen meer over de best practices om de grenzen beter te sluiten of om remittances (geld dat migranten naar huis sturen) efficiënter in te kunnen zetten. Dat laatste is op zich wel nuttig, maar echt niet zo belangrijk als de rechten van migranten. En dat lijken we wel te hebben afgedwongen: dat dit is waarover het moet gaan op het GFMD.

Dag 9, woensdag 29 oktober
Vrije dag met een interessant bezoek aan de Corregidor, een klein eiland voor de kust van Manilla dat een heel belangrijke rol speelde in de tweede wereldoorlog. Een busje, dat er uitziet als de trams die er rondreden in de tijd van de Amerikaanse kolonisatie brengt ons van de ene historische plek naar de andere.

Dag 10, laatste dag
Vandaag is de laatste dag. Ik neem nog deel aan de Childrens Caravan, een kleurrijke, maar kleine optocht in Quezon City. Het is verschrikkelijk heet en de zon brand op ons hoofd. Volgens de Filipino's is het even heet als in de lente, terwijl oktober normaal gezien veel koeler is.
De kinderen brengen hun wagentjes met kleurrijke decors in een optocht naar het plein voor het stadhuis van Quezon City (een deel van de Metropool Manilla, zoals Anderlecht een deel van het Brussels gewest is).
Ik kan niet blijven om hun optreden te zien, want ik moet nog langs het landenkantoor om een en ander af te spreken en om o.a. deze boodschap te schrijven.

Straks is er een algemene evaluatie van de Peoples Global Action on Migration, Development and Human Rights, het alternatieve forum. Die moet ik nog meepikken om een eigen evaluatie te kunnen maken, maar voor mezelf is ze in elk geval positief. Ik heb ontzettend veel bijgeleerd, contacten kunnen leggen met collega's van over heel de wereld en wie weet, ook hier en daar wat bijgedragen aan de discussies, met informatie over Europese plannen i.v.m migratie. Want echt helemaal weten wat er juist in al die pacten en richtlijnen staat doet niet iedereen hier, aan de andere kant van de wereld. Het is meteen ook voor de toekomst een meerwaarde die we met 11.11.11 kunnen bieden rond dit voor ons nog altijd nieuwe thema. Veel om op te volgen ook om dit nog beter te kunnen afbakenen.
Maar straks ligt er een boek van 400 bladzijden op me te wachten voor dat andere thema, de federale begroting voor ontwikkelingssamenwerking...